viernes, 26 de septiembre de 2025

FRANQUEIRA: aniversarios entrañables

 


FRANQUEIRA. 3 días para os Poxos

Aniversarios entrañables

ESPERANZA: ¿Qué esperan de los creyentes los que nos observan desde la barrera del ateísmo o del agnosticismo? ¿Qué espera de los que profesan la fe en la vida eterna los que viven en la inmediatez y no saborean más que la indiferencia o los miedos? Testigos de esperanza que en el día a día caminan con alegría y fortaleza.

MARÍA. Consagrados a María en su 25º aniversario de la Coronación somos una Iglesia en camino que se deja conducir por un lema: "haced lo que Jesús os diga"

FRANQUEIRA    . En 1973 se celebraba el 10 aniversario de la Coronación y el pintor Urbano Lugrís dejó algunas de sus obras como homenaje a María en este santuario: el cartel de los actos conmemorativos y las romerías, diseños de billetes de lotería, los diplomas de homenaje (que tomamos como modelo de los que entregamos actualmente) y la cabecera de una revista que se iba a publicar y que no vio la luz. La foto recoge el diseño de la imagen en la cartelería de ese año.

En 1988, Año Mariano, celebramos los 25 años de la coronación. La diócesis se volcó en una manifestación de amor a María: peregrinaciones, Adoraciones mensuales al Santísimo, Consagración de la Diócesis a la Virgen y la Celebración de la Asamblea de Catequistas. Un día entrañable de mayo que llenó de jóvenes entusiastas que aún recuerdan con cariño, renovarse junto a María el compromiso evangelizador. 

jueves, 25 de septiembre de 2025

FRANQUEIRA. De Marchas Penitenciales a Caminos Jubilares


FRANQUEIRA. 4 días para Os poxos. 

De Marchas penitenciales a caminos jubilares 

ESPERANZA: Hay un camino que debemos realizar. Camino tantas veces abrupto que nos debe conducir a participar en la perfecta comunión, en el gozo sin fin, en la fiesta de fraternidad.

MARÍA: Es maría peregrina por excelencia de la vida creyente. Decir sí es ponerse en camino, dejar las seguridades y avanzar poniendo la mirada en el horizonte.

SANTUARIO: Si en lago destaca A Franqueira es en ser meta de peregrinos. En 1965 se celebró la primera Marcha penitencial. Fue el 14 de noviembre y fue una invitación a rezar por los frutos del Concilio. Esta iniciativa fue tomando cuerpo en una cita anual que congregaba a cientos de hombres por la noche. Comenzó siento a las 12 de la noche desde A Lamosa, pasando a las 11 desde Prado da Canda. Pronto pasó al verano, celebrándose el segundo sábado de julio. Fueron 14 años en la participaron muchos sacerdotes colaboradores con sus parroquias con el rezo del rosario. La última referencia es en 1978. Cada año la oración se centraba en distintas realidades de la vida eclesial y social: el concilio, la paz, la fraternidad, el perdón...

Desde hace 23 años se celebra la Peregrinación del Rosario el último sábado de octubre (este año el día 25 a las 4 de la tarde) desde A Lamosa. Con la constancia habitual de la Iglesia secular, nos reunimos en fraterna oración. Además este año, con motivo del jubileo, hemos celebrado las Peregrinaciones jubilares, la próxima el 11 de octubre, en la que hemos recorrido distintos caminos que tienen como meta este santuario.

miércoles, 24 de septiembre de 2025

FRANQUEIRA. Faltan 5 días para os poxos


 FRANQUEIRA. Faltan 5 días para os poxos

ESPERANZA. Como cristianos estamos llamados a dar testimonio de auténticos "peregrinos de esperanza" que caminan hacia el señor, que abre los brazos de su perdón, brazos de misericordia extendidos también hacia los hermanos que aún esperanza que les sea llevado el anuncio del evangelio. 

MARÍA. La Mujer, la Madre, que permanece junto a la cruz, es partícipe de la obra de la redención. Ella ve los brazos clavados de su Hijo y cada golpe es una nuevo reto para engendrar esperanza desde el perdón.

SANTUARIO. En 1984 es bendecida la cruz monumental que corona la montaña da Paradanta. Años antes se fueron ejecutando distintas cruces con el propósito de completar un Vía Crucis. Las cruces que están en su falda fueron realizadas con la colaboración de Ponteareas, Redondela, Vilasobroso, la siguiente era Tomiño y Vigo... y así sucesivamente... solo tenemos tres de las originales. Hace unos años se completaron las que faltaban con la financiación de Xunta de Galicia.


martes, 23 de septiembre de 2025

FRANQUEIRA. Regalos perdurables


 FRANQUEIRA. Faltan 6 días para Festa dos Poxos. Regalos perdurables

ESPERANZA: Es necesario recuperar espacios de silencio para percibir los cambios que van a fuego lento y en procesos largos. Sin el silencio vivimos en la corteza de las cosas; en medio de tanta palabrería y discursos vacíos, en medio de tantas promesas incumplidas y ocultamientos, el silecio se ha convertido en generador de esperanza. (Joaquín  García Roca. Espacios para la esperanza)

MARIA: Aceptar el silencio como un camino de transformación es vivir como María en la discreción, sin protagonismos, en el renovado sí de cada día, fecundo y vital, que transmite alegría e impulsa seguir caminando hacia la plenitud del amor que es Dios, que ya está en medio de nosotros, es uno con nosotros.

SANTUARIO. En 1868, D Francisco Areal, párroco de A Franqueira, viaja a Pontevedra y rescata la propiedad del antiguo monasterio, ya en ruina, comprándolo en la Delegación de Hacienda por 1.600 reales. En 1880 lo dona a la parroquia, junto a una casa ya edificada (casa da obra) para que en el futuro se construya la rectoral. Este párroco en las cuentas de año siguiente dará constancia de unos gastos que son reseñables: el fuego para la romería y globos (se refiere a globos voladores). este gasto en las celebraciones aparecen junto a los de años anteriores como cintas para los sombreros de los danzantes, o los paños traídos de Portugal. Pero este año se compra para el altar de la Virgen una lámpara de plata para colgarla delante del mismo. El precio 300 reales. La base de esta lámpara es la que se puede ver en la foto que hoy ponemos. Ofrendas a la Virgen, unas inmateriales y otras que perdurarían como el rescate de un edificio en ruina. Todos son signos de agradecimiento a la Madre que permanece y espera a sus hijos en este hogar.

lunes, 22 de septiembre de 2025

FRANQUEIRA. Pórtico del santuario


FRANQUEIRA. PÓRTICO DEL SANTUARIO

Faltan 7 días para Os Poxos

ESPERANZA: Así como la esperanza es la virtud más humilde pero también la más fuerte, la desesperación es lo peor. El Espíritu Santo enjuga las lágrimas y consuela porque comunica la esperanza de Dios. Dios no se cansa, porque su amor no se cansa. (Papa Francisco. Discurso en la inauguración de la congregación del sínodo)

MARIA: María es la señal de que Dios sigue amando a la humanidad, porque nos la da como Madre. Singular manifestación de la predilección de Dios hacia nosotros: nos da a su propia Madre. Gesto bien significativo. (Ayala. Con María en oración)

FRANQUEIRA: Michas iglesias y ermitas conservan el pórtico, o conocido en algunos lugares como cabildo, que resguarda  a los fieles en tiempos de lluvia, protege la entrada de la intemperie y preserva las obras escultóricas de la entrada, que algunas estaban policromadas. Son además espacios que servían para reuniones o asambleas en las que se tomaban decisiones sobre cuestiones comunes. Pero también son un espacio de antesala de entrada que ayuda a crear un clima de confraternización.

A Franqueira tenía en la entrada del templo un pórtico con tejado a tres aguas, con arco de piedra y dos capillas a ambos lados y su portal de hierro en la entrada. Una hermosa construcción del que quedan las muescas en la pared. El 22 de noviembre de 1914 se derrumba la parte que da al camino, dejando intransitable el mismo, "muy concurrido los días de feria de Cañiza" como reza el informe del párroco. Se contrata la obra de levantar el pórtico, pero la decisión es hacer uno nuevo. El resultado fue pésimo. Se edificó un enorme suplemento del que quedan las muescas de las vigas, que después sería demolido en 1960. 

La entrada al santuario con aquel hermoso y primitivo pórtico daría hoy la oportunidad de resguardar a los peregrinos y crear un espacio de entrada que ayudase a rezar ante la magnífica portada. Dicho sea de paso, la portada estaba antiguamente policromada, como era habitual, baste ver el pórtico de la Gloria en Santiago o el del paraíso en Ourense. 

sábado, 20 de septiembre de 2025

FRANQUEIRA. Camiño da festa dos poxos. Faltan 9 días


 FRANQUEIRA. Camiño dos poxos

La romería de A Franqueira culmina este año con el domingo 28 de septiembre con la festividad de Os Poxos, día de subasta de ofrendas de la Virgen. Este cambio se debe a la coincidencia del 21 con la Romería de Peña de Francia, lo que tradicionalmente hace que nosotros traslademos la fecha de nuestra festividad. 

ESPERANZA: La Iglesia existe para testimoniar al mundo el acontecimiento decisivo de la historia: la resurrección de Jesús. El Resucitado trae la paz al mundo y nos da el don de su Espíritu. Cristo vivo es la fuente de la verdadera libertad, el fundamento de la esperanza que no defrauda, la revelación del verdadero rostro de Dios y del destino último del hombre. (Documento final del sínodo, 14)

MARIA: En Dios y por Dios, María ha realizado, de un modo extraordinariamente positivo y supremo, los valores humanos y femeninos de su condición; e invita a todas las mujeres y varones a entrar por esta misma senda de las bienaventuranzas. (René Laurentin, María, clave del misterio cristiano)

SANTUARIO: En mayo de 1931, el escultor alicantino José Samper Ruiz, finaliza, en los talleres de la calle del Pallás de la Dehesa de la Villa en Madrid, la realización de 140 imágenes de la Virgen de A Franqueira. Estas imágenes, unas con color hueso y otras policromadas (pintadas) habían sido encargadas por Enrique Peinador para vender entre los asistentes a la Romería que cada año ascendían desde los establecimientos del balneario dentro de las actividades que organizaban con los agüistas de la temporada. En la fotografía puedes ver la imagen más antigua que tenemos de una serie que desconocemos si es de las que diseño y realizó el escultor al que nos referimos. También hay una en escayola en la sede de Acción Católica de Vigo. Custodiamos así mismo una de porcelana que es una pieza única.

viernes, 12 de septiembre de 2025

A LAMOSA. NOSA SEÑORA DO LIBRAMENTO

 A LAMOSA. NOSA SEÑORA DO LIBRAMENTO

Xa está todo disposto para celebrar a Romaría na honra da Virxe María na advocación do Libramento. Moias familias son as que se achegan á nosa parroquia para venerar á Nai do Señor e pedir bo parto e o coidado dos seus meniños. Desde antigo á Virxe se celebraba o día 12 de setembro, Dulce Nome de María, trasladado ao domingo e conservando o antigo nome coa que se coñecía da Virxe do Libramento. Unha Romaría que pervive a pesares do despoboamento rural e que logra manter a vitalidade a través da presenza de moitas parellas xoves que queren invocala nos momentos vitais que está a transcurrir. 
Ten actualidade este ano, celebración Xubilar, na que a bula do papa Francisco nos pedía que fortalezamos a Alianza pola Vida. Hoxe máis que nunca, necesitamos acoller, acompañar, animar e axudar ás familias máis novas. Son moitos os atrancos que teñen para poder sacar adiante o proxecto familiar. Pero tamén precisamos ser conscientes da alta vocación á que son chamados. Facer do fogar un lugar onde o amor se traduce en esperanza de vida nos máis cativos, nunha educación en perspectiva de fe, nuns valores que sexan transmitidos de forma natural e enraizados na espiritualidade cristiá, nunha comuñón de amor que axude a superar os egoísmos. 

Transmito parte do poema de Faustino Rei Romero

Señora do Libramento
hora e gala da Lamosa
abodgada milagreira
de todos cantos che invocan.

Ti que a Xesús alumaches
sin dor nin mingua corpórea
igual que a través dun vidro
pasa do sol a raiola
d´aquelas que van ser nais
lémbrate miña Señora.



lunes, 8 de septiembre de 2025

FRANQUEIRA.Nacemento de María


FRANQUEIRA. Nacemento de María 

Hoy nace una clara estrella,
tan divina y celestial,
que, con ser estrella, es tal
que el mismo Sol nace de ella.

Hoxe celebramos o Nacemento de María. Gozo e ledicia para todo o mundo. Como cada ano, na amencida deste día, a luz da estrela matutina que anuncia a chegada da luz do sol, reloce por enriba da Paradanta, sinalando o lugar onde se se atopou a imaxe da Virxe.

Na noite pasada, unha estela de velas camiñaron en oración chamando á paz para todos os que viven nas tebras.

Felicidades



domingo, 7 de septiembre de 2025

A FRANQUEIRA. Xa estamos de Romaría



A FRANQUEIRA Xa estamos de Romaría

 Xa estamos de Romaría, a pesares desta choiva insistente, que penetra ata os osos, unha néboa pesada, os peregrinos van chegando, traendo consigo o cansanzo do camiño. E no seu carro procesional, a Naiciña do Ceo, acollecoa súa ollada de amor aos filliños queridos. Unha imaxe da nosa vida, que a aínda que as dificultades sexan moitas, os atrancos duros, móvenos a esperanza de chegar ao santuario, imaxe do Ceo cara ao que camiñamos. Deamos as grazas a María porque escolleu este santo lugar para pousar as súas prantas divinas na nosa terra, dando ao pobo galego un vieiro de amor, entrañable, no que a saudade do ceo move os corazóns tantas veces derrotado para atopar a luz que nos alumea, Cristo Xesús.

Esta noite alumearemos a noite na procesión das antorchas co rezo do Rosario. Mañá é día grande celebramos o Nacemento da Nai de Deus, a ledicia que ven facer posible as esperanzas que foran alentadas no pobo de Israel. Con María facemos camiño de esperanza.

Esperanza, consolo e xúbilo do noso pobo. Feliz María por teres crido, feliz María por alentarnos na fe, fortalecernos na esperanza e consolarnos na caridad. Ti es María xúbilo e ledicia do noso pobo.

MARIA, ESPERANZA NUESTRA, DIOS TE SALVE
MARIA, ESPERANZA NUESTRA, DIOS TE SALVE

1.
Dios te Salve María
esperanza que se hace silencio
Dios te Salve María
esperanza que se hace respuesta
Eres Madre nuestra
eres Vida y Dulzura.

2.
Dios te Salve María
esperanza que se hace coraje
Dios te Salve María
esperanza que se hace servicio
Eres Madre nuestra
eres canto y entrega.

3.
Dios te Salve María
esperanza que se hace paciencia
Dios te Salve María
esperanza que se hace constancia
Eres Madre nuestra
eres Reina y Maestra.

4.
Dios te salve María
esperanza que se hace consuelo
Dios te Salve María
esperanza que se hace alegría
Eres Madre nuestra
eres Fuente de Vida

sábado, 6 de septiembre de 2025

FRANQUEIRA. 8º día. INFANCIA


 FRANQUEIRA: 8º día. INFANCIA

Estamos xa as portas da solemnidade da Natividade da Virxe. O seu nacemento foi a ledicia do mundo, a estrela do nacente que anticipa o comezo do día.  Neste sábadso imos celebrar as misas dos peregrinos ás 9 e 10,30 e na Misa das 12 teremos o Funeral polo Devotos, peregrinos e romeiros da Franqueira. Pola tarde a Novena estará desdidada aos meniños. Unha celebración que desexomos transmitirlles aos pequenos o gozo da fe e a confianda presenza de María nas vidas dos máis pequenos.

Teremos conosco responsables do CAD, (Centro de Atención de Día) que ten Cáritas diocesana de Tui-Vigo na cidade olívica e que atende de foma integral a 17 menores. Imos coñecer este programa e a dedicación aos nenos máis indefensos.

Lembremos tamén con moito agarimo ás familias que tantas veces acuden á Virxe traendo os seus nenos para presentarllos á Virexe, e moitos que piden ter familia nos fillos que desexan enxendrar.

Quero taer a lembranza dun feito da historia dos milagres da Virxe o que aconteceu no ano  1609 no que      Lorenzo Andrés e Francisca Martínez non puidendo ter fillos acudiron a rezarlle nove sábados á Virxe. No último día, chegados a cumprir co seu ritual de orar ante a imaxe da Nai atoparon con sorpresa que nas altar do templo unha criatura. Este naipelo era o signo do milagre que unha vez obraba ante as súplicas ferventes dos seus fillos a Nai de Deus. Percorreron diversos lugares en busca da nai biolóxica e non a atoparon. Así que, deciden aporfillala, pero agora queda alimentar a criatura. Buscaron nodriza e non a atoparon, así que, redidos polo sono quedaron a dormir. Despertou a muller vendo que os peitos botaban leite e o neno comendo. A nena puxéronlle por noma María de la Fuente. (Na foto recolle o milagre na tabla dos exvotos antiga)

Existen ademáis documentación das criaturas deixadas ás portas do mosteiro e da igrexa en tempos de fame para que lles buscasen familia, como consta nunha nena bautizada no segundo tercio do século XVIII con nome de María Ventura do Espirito Santo. 

viernes, 5 de septiembre de 2025

FRANQUEIRA: 7º día. HONORES E HOMENAXES

 


FRANQUEIRA. 7º día. honores e homenaxes

Cando queremos eloxiar a unha persoa pola súa aportación ao ben común, un estudioso, un científico, un filántropo, fanse homenaxes, eríxense momumentos, dánselle títulos e medallas. As concesións nobiliarias recentes concedidas a investigadores ou a un deportista. As rúas cos nomes de escritores, pintores, inverntores, etc. As construcións conmemorativas as vítimas, tantas veces inocentes, os soldados caídos en combate. Todo isto constotúe unha manifestación da nosa historia. 


A Nosa nai da Franqueira foronse incorporando ao longo da historia diversos homenaxes conforme a cada época. O máis salieñable foi o da Coronación Canónica, concedida pola Santa Se no 1958 e celebrada coa coroa doada polos devotos e romeiros no 1963. Tamén, anteriormente a concesión de indulxencias no ano 1439 no sínodo de Lope de Mendoza en Santiago de Compostela. As indulxencias de Pio IX no rezo da Novena, a consagración da Diocese no 1988, o Vículo espiritual coa Basílica de Santa María a Maior de Roma no 2012. E tamén a concesión de Alcaldesa Honoraria dos concellos de A Cañiza (31 de maio de 1957), Alcaldesa de Arbo (28 de setembro de 1960) e Alcaldesa de Mondariz- Balneario (1973). Na foto tes o Bastón de alcaldesa Honoraria entregado no ano 1957

Todo é pouco para agradecerlle a Virxe María.

Este títulos e homenaxes recoñecen a grandeza da presenza da Nai de Deus connosco. Pedimos que sexa un signo alentador de esperanza para todos. Hoxe temos na novena a oportunidade de facer un recoñecemento do seu amor e cercanía, consolo e esperanza coas mulleres vitimas de trata e violencia sexual. Veñen de Cáritas Diocesana de Ourense presentarnos o seu programa Alumar. Que melor homenaxe que estar cerca das mulleres que sufren esta escravitude oculta do século XXI

jueves, 4 de septiembre de 2025

FRANQUEIRA 6º dia. Vocación

 


FRANQUEIRA. 6º dia da novena. Vocación

Hoxe temos a nosa pregaria adicada a rezar polas vocacións. Ser chamados é o xerme fundamental da nosa existencia. Somos chamados á vida, convidados á fe, provocados a unha opción. Toda a nosa vida é unha resposta agradecida. O mundo prantexa o día a día de éxitos, vitorias, logros realizados e grandezas. A resposta de fe é desde o discipulado. É o Señor quen propón desde o amor... quero que sexas... o meu enviado, a miña testemuña, o meu heraldo, a miña caridade, a miña misericordia... e el é o garante dándonos as capacidades e impulsando pola consagración como elaborar ese camiño.

Un lugar como a Franqueira ten vista e escoitado nos seus muros a infinitude de monxes e cregos, de relixiosos /as, de consagrados e misioneiros, de segrares entregados á misión da comunidade cristiá. Para unha mostra un botón, os cistercienses que viviron nesta casa durante séculos, no silencio, na lectio divina,na caridade e na actividade social creando unha dinámica agrícola e gandeira, implantando novos cultivos, transmitindo cultura. Sufriron a devastación da desamortización.

Como todo vai cambiando, tamén a pastoral, unha piedade popular que mantivo viva a devoción á Stma Virxe e permanecendo no tempo cada vez con máis frescura e renovada no Concilio. Este santuario acolleu con gozo as proclamacións dogmáticas da Virxe María e promoveu misións populares que eran unha chamada á conversión.

Moito temos que falar do clero secular. Párrocos entregados que foron quen de ir aportando de cada vez un novo eslabón espiritual. Cando nos achegamos aos documentos rezuman frescura e reflexión, as iniciativas: peregrinacións, como a do 1954 por toda a comarca coa imaxe da Virxe, os anos xubilares, as Marchas penitenciais dos anos 70, o Vía crucis, a Consagración da Diocese á NOsa Señora nos 25 anos da Coronación... iniciativas culturais e sociais, caritativas. É ben cero que queda moito por facer, pero Deus inspira e María sempre está atenta.

miércoles, 3 de septiembre de 2025

FRANQUEIRA. 5º día: Cregos e migrantes

 


FRANQUEIRA: 5º día da novena. Cregos e migrantes

Hoxe o día foi dedicado a acoller no santuario a preto de 40 cregos da nosa diocese, que, como cada ano celebramos un día de retiro. Un día entreñable, a pesares da inclemencia do tempo cragado de neboeiro e de choiva, que aínda nos recolleu se cabe, a facer máis a oración dentro do santuario. Unha horas de oración conxunta, maracada pola reflexión en torno a María Nai de misericordia, consolo e Xúbilo do noso pobo. Rematamos a pregaria co rezo do Rosario meditado, con calma e serena acollida do amor da nai sacerdotal que é icono do noso ministerio.

Á luz dete encontro quero traer a colación a sanación, como vemos na foto da taboa de milagres da Virxe os relatos que se refiren a curación de varios cregos neste santuario por mans da nosa Señora. 

O primeiro deles, que é o da foto, é o do P Juan de Castro, presidente do mosteiro, cun ataque de gota que lle acometeu, estando lisiado pediu a intercesión da Virxe e sandou repentinamente. Outro dos referidos no libro dos milagres é o de Francisco Coronel Ocampo, coengo da Catedral de Tui, no 1637, baldado dos brazos chegou ao mosterio pedindo celebrar misa no altar da Virxe. No momento de elevar as sagradas especies do pan e do viño quedou sandado seguindo a Misa con toda devoción. No 1622 Jacinto de Robledillo, coengo da Catedral de Lugo, estando gravemente enfermo, os seus pais indo de camiño desde A Guarda para visitar ao seu fillo pararon no snatuario. Pedindo á Virxe e encargando aos relixiosos que rezasen e ofrecesen unhas misas pola súas saúde, seguiron o camiño. Ao chegar a Lugo atoparon que o seu fillo sandara o mesmo día que eles estaban na Franqueira.

Os relatos que aquí recollo teñen un carácter propio da época, pero si é certo, que os personaxes detallados, pertencen cronolóxicamente a persoas que constan en diversos documentos. Este libro ao que me refiro foi recopilado e transcrito e varias ocasións. Quixen facer mención especial por ser hoxe un día que dedicamos á maña ao sacerdotes. Por iso vos pido tamén oracións polos cregos.

Pola tarde foi a novena dedicada a migración,. Contamos coa delegación diocesana que preparou a celebración e o seu delegado que presidiu a Misa. Unha fermosa reflexión, no rosario con testemuñas de migrates, e na homilía sobre a universailidade da presenza de María en todos os lugares, e alí, aonde emigra unha persoa leva consigo a presneza de María nas diversas advocacións, sendo ela consolo e fortaleza nos momentos difíciles.

Grazas a todos.

martes, 2 de septiembre de 2025

FRANQUEIRA. 4º día da novena. Cine e xornal na Franqueira

 


FRANQUEIRA: 4º día da novena. Cine e xornal na Franqueira

Hoxe imos contemplar na celebración da tarde a Presentación no Templo. María e Xosé levan ao neno para cumprir co establecido pola lei de Moisés. Esta escea convértese na revelaciónd a luz para o pobpo que camiñaba nas tebras, a manifestación da salvación para os que esperan, entre eles Simeón e Ana, anciáns confiados nas promesas de Deus. Este momento convértese en paradigma do encontro "interxeneracional" os anciáns que ven cumprida as súas esperanzas e culminada a súa vida, e o Meniño, que abre un vieiro que recolle todo o herdado e o fai seu dándolle un novo pulo de camiño aberto cara a plenitude. Hoxe veñen participar connosco na Novena Rosa e José Manuel, delegados diocesanos de Pastoral familiar e que nos alentarán a seguir vendo na nosa familia un fogar de esperanza.

Que bo sería poder contar na Franqueira cun espazo de encontro de persoas maiores, facilitar os coidados, garantir unha saúde integral, e propor encontros interxeneracionais. 

Hoxe quero traer á memoria dous acontecementos curiosos de tempos pasados. Primeiro aclarar, que ata a desamortización, a Franqueira era unha pequena vila con certo progreso que lle daba ter un pequeno mosterior, ser vía de comunicación polo camiño real, logo virá o expolio. A incautación dos bens, herdades, terreos, o edificio por parte do estado para polo en pública subasta, deixou a parroquia- santuario so co templo e pouco máis. As ruinas do mosteiro comprounas, como xe expliquei, un abade que é onde hoxe está a casa parroquial e o adro. Tamén a incomunicación deixou orfa a pequena poboación que en 1750 contaba con mesóns, tabernas, sastre, ferreiro, vendedor de lenzos, arrieiros, posta de correos... e ata unha pequena nobreza figalga.

Nos felices anos 20 do século pasado hai dúas curiosidades. En 1923, D Ángel Espiñeira Otero, párroco da Franqueira promove a publicación dun xornal. A cabeceira reza "La Franqueira", coa apostilla "Periódico que sale una vez que otra". Nesta pequena folla da conta de novidades e comentarios sobre as Romarías, as comunicacións por estrada, necrolóxicas, estudos do párroco e homenaxes varios. está impreso en Santiago de Compostela. 
No ano 1927 estando de Ecónomo D José Fernández Parada na Franqueira, escribe unha carta a D Enrique Peinador,  do Balneario de Mondariz, para pedirlle a súa opinión sobre a posibilidade de poder ter unha sesión de cine na noite do 7 ao 8 de setembro para así os romeiros poder prepararse a apertura do santuario na alba do día solemne. Esa carta consérvase e expresa a preocupación pastoral dun xove sacerdote con miras de creatividade. Nas contas dese ano queda reflexado o gasto que pon así: "alquiler de una máquina de cine: 127 ptas., al encargado de darle a la rueda: 5 ptas". Hai que aclarar que na Franqueira chega a luz no 1956 polo que o que lle da á roda é o dinamo que fai a electricidade para visualizar a película. O que queda por saber que película puxeron.


lunes, 1 de septiembre de 2025

FRANQUEIRA. 3º día da novena. Unha medalla en Filipinas

 


FRANQUEIRA: 3º día da novena

Hoxe lembramos no texto da novena da Virxe o Nacemento do Señor. Sendo como é este ano Xubileo dos 2025 anos da Encarnación e Nacemento do Redentor, e asemade, Xornada de Oración pola Creación, permitídeme que lembre que naquela noite rodean o lugar de tan grande misterio os ceos estrelados, a lúa e os montes, os campos e bestas, animais de traballo e homes e mulleres que ás carreiras queren ver ao meniño na manxadoira. Nin os astros, nin os anxos, queren estar fóra, e a estrela, signo da fe, guiará aos sabios de Oriente. Con estas claves podemos entender que chegados os tempos, toda a creación participa no parto, pois espectante estaba toda a feitura de Deus, esperando o tempo do xúbilo que marca a salvación de toda a humanidade, que dará comezo aos tempos dunha nova creación que se encamiña, na resurrección, cara a plenitude do gozo, do xubileo eterno.

Segundo un artigo de prensa lemos que no outubro de 1970 falece a nai do que fora bispo de Tui-Vigo Frei Xosé López Ortíz. Dona Leonor Ortíz, que así se chamaba, viaxara en moitas ocasións ao santuario. Con motivo da coronación lle fora regalada unha medalla da Virxe, que ela gardou con moita devoción. Cando o seu fillo, da orde agostiña, foi a Filipinas para a conmemoración do IV centenario no 1965, tivo a ben que esta medalla fora doada ao Neno Xesús de Cebú. Esta imaxe do Neno Xesús foi un presnete de Magallanes ao rexedor nativo en 1521. Cando chegou a expedición de Legazpi anos despois mantiveron unha contenda na que atoparon esta imaxe custodiada nunha caixa de madeira. Mandaron construir o primeiro templo de Filipinas e que hoxe é basílica menor. Frei Xosé entregou a esta imaxe a medalla da Virxe da Franqueira con estas palabras "al aceptar esta ofrenda pongo en el Divino Niño la ofrenda de los hombres y mujeres de mi amada diócesis en esta medalla de la Virgen de la Franqueira". Pois como ben vedes, a imaxe máis antiga de Filipinas ten no seu tesouro unha medalla da Nosa benquerida Nai da Paradanta. Curiosidades da historia.