jueves, 31 de marzo de 2016

NON BUSQUEDES ENTRE OS MORTOS


Teño a impresión que o aire pesimista e negativo que nos poñen aos galegos, xuntamente coa nostalxia e a morriña, ten razón de ser. ¡Cánto nos custa ser positivos!. Asemade de sermos un pouquiño, perdón un "pouquiño" cainitas e ter un certo desexo que as cousas non lle vaian tan ben aos veciños. ¡Miña nai! parece que estou facendo unha lectura moi pesimista, pero creo que non me falta razón. Creo que se confunde a ledicia, ser axeitadamente alegres, co pasalo ben e estar de troulada, pero ata iso cansa. Este pesimismo e a necesidade de ser verdadeiramente felices non atopa a súa resposta na fe. Penso que nos identificamos máis coas bágoas da Magdalena ao pe do sepulcro que a ledicia de ver ao Resucitado, que camiñamos nas conversas do mal que vai todo dos dous de Emaús, en lugar de que arda o noso corazón por escoitar a súa voz; de pecharnos en nós como Tomás en lugar de proclamar "meu Señor e meu Deus". Seguimos a buscar respostas no sepulcro e lugar de ver a luz do Resucitado. 
Benqueridos amigos, pecharnos en nós non conduce máis que a unha tristura, ás veces enfermiza. Non abrir os ollos para ver ao Señor, non fai máis que non vexamos o camiño de volta para sermos mensaxeiros da Boa Nova. Estamos nos tempos da compaixón e do perdón, da misericordia, e con ela achégase a nós o que non foi vencido pola morte, senón que rompeu as portas para que vivamos. As tebras foron atravesadas pola luz da vida.

Nosa Señora da Franqueira axúdanos a sermos alegres pregoeiros da Boa Nova.

Feliz día
31-03-16

miércoles, 30 de marzo de 2016

PAZ A ESTA CASA


Hoxe comezamos a visita da Cruz aos fogares das parroquias e a bendición coa felicitación pascual. Hai uns anos que recuperamos esta tradición, intentando depurar o que non é propio dunha acción da fe para centrarnos no esencial. É un xesto sinxelo, familiar, íntimo, sen moitas "flotrituras", co que queremos felicitar a Pascua de Resurrección aos membros das comunidades parroquiais. 
Entrar na casa dos veciños para facer oración, compartir un momento de fe, alentar nas dificultades da vida, inspirar un pouco máis de confianza no Señor, é o resultado da palabra coa que comezamos " paz a esta casa". Este é o saúdo co que o Señor se puxo no medio dos apóstolos, porque, El, o Resucitado, é a paz para nós. Paz a esta casa e a todos os que nela habitan é un desexo máis a lá dunha formulación máis ou menos fermosa, é un desxo, que teñamos paz no noso fogar, nas relacións entre os membros da familia, cos veciños, cos amigos, que a paz sexa a construcción do Reino, a paz se vexa na xustiza, nun mundo mellor. Coa presenza do Señor seremos quen de facermos a paz, transmitila aos demáis, levar esperanza. 
So dicir paz a todos, a paz do Señor resucitado
Nosa Señora da Franqueira axúdanos a ter a portas abertas do corazón para ercibir a paz do teu Fillo resucitado

Feliz día
Xabier Alonso
A Franqueira
30-03-16

lunes, 28 de marzo de 2016

O prezo da fidelidade

A MINADA

O PREZO DA FIDELIDADE

Non deixa de sorprendernos a violencia coa que actúan algunhas persoas e que poden mobilizar as sensibilidade de millóns de cidadáns. Os actos terroristas contra as persoas inocentes non nos pode deixar indiferentes. Pero a nosa resposta, a do cristián, non pode ser a dun sociólogo, un estadista, un politólogo que tan de moda están, ou a dun intelectual tertuliano dos medios. A nosa resposta nace da misericordia, e so o amor, poderá transformar e vencer o corazón violento que so entende de armas e sangue. Atopámonos nunha encrucillada difícil de solucionar. Non é doado, polos diversos intereses que se esconden ao común dos mortais, económicos, estratéxicos, ideolóxicos... todo por poder, ganancias, a costa do que faga falta.
Hai unhas semanas pechaba na concatedral de Santa María de Vigo a exposición da Asociación Axuda a Igrexa Necesitada sobre os Cristiáns perseguidos. E neses días asasinaban a un grupo de relixiosas da Caridade en Iemen xunto a un grupo de anciáns. Noticia que, xunto aos centos que son martirizados no mundo pasan desapercibidos ao gran público. Mentres Europa segue a conmocionarse ante os atentados de París e Bruxelas, case un centenar de cristiáns son martirizados en Pakistan, maiormente mulleres e nenos, na celebración da Pascua. As fronteiras seguen pechadas e as familias seguen a fuxir dunha guerra que é o taboleiro de xogo de varios países. O Papa Francisco lembrounos no Vía Crucis do Venres Santo en Roma, e na Bendición Pascual, o complicado escenario no que se converteu o mundo actualmente. Unha nova chamada a todos a asumir a nosa responsabilidade, a responder desde a fe.
¿A nosa resposta? Segue a ser a da misericordia. Deus vence desde o amor. O incomprensible de que o Fillo sexa entregado nas mans dos homes, que Deus sexa condenado á morte, segue tendo actualidade nos rostros dos que se abrazan á cruz. Esa cruz é a da vitoria, a que florece en fermosura, flor e froito de vida no Resucitado. A fidelidade paga un alto prezo, pero o premio é o da vida. Fieis no amor, no perdón, no desexo de sermos pregoeiros da Boa Nova, Cristo vivo.
Temos a oportunidade de estarmos preto deles a través do xesto diocesano, orando e dando a nosa esmola para os refuxiados e os cristiáns perseguidos.

Feliz Pascua

viernes, 25 de marzo de 2016

EL DÍA SE HACE NOCHE Y AMANECERÁ EL SOL INVICTO


"A la hora tercia se hizo noche hasta la hora de nona.". El primer viernes santo se hizo noche en pleno día, porque el hombre aniquiló al Dios hecho hombre, porque el hombre asesinó las esperanzas de los hombres, porque la verdad fue recluida con mentiras, el culpable asedia al inocente, la muerte había derrotado a la vida. Pero Dios vence con el amor y en su misericordia la luz se abre paso en las tinieblas, Dios vence al enemigo del hombre, la eternidad somete toda desesperanza, la vida no es anulada. Lo que hoy contemplamos no es el patíbulo de condena, sino el trono de la misericordia, el altar de la ofrenda, la gloria del eterno, la vida del hombre. El árbol da fruto abundante de perdón y vida, el manantial queda abierto para saciar al hombre sediento, la sangre derramada es el sacrificio de comunión, la mujer entregada es la fecundidad de la madre, el discípulo amado es la fidelidad del amor correspondido, las mujeres son la valentía del silencio. La noche se cierne sobre el mundo para descansar y que nazca una nueva creación. Todo es renovado en la cruz, todo es recreado en la vida. 
Nosa Señora da Franqueira, axúdanos a vivir este día de cruz e silencio.

Xabier Alonso
A Franqueira
25-03-16

jueves, 24 de marzo de 2016

AMÓ HASTA EL EXTREMO. JUEVES SANTO



Hoy es día de Jueves santo, día del Amor fraterno, día de memorial y vida, pan y vino, Cuerpo y Sangre. Hoy es noche de vela y oración, cautiverio y juicio, de injuria y vejación. Hoy es Jueves Santo, entrada en el Santo Tríduo. Sentados a la mesa del Maestro nos da su última lección. "Os doy un mandamiento, el mandamiento nuevo, amaos unos a otros como yo os he amado". Que fácil recordarlo, qué complicado vivirlo!. Y es que es amor, sí, pero como el de Él. Amor, sí, pero hasta el fin. Amor, palabra tan manoseada, manipulada y comprada o vendida al mejor postor. Amor, sí, el que Cristo nos enseñó. Amor para perdonar, amor para postrarse ante el último, amor para servir, amor para unir y reconciliar, amor para mostrar al Amado. Amor que se vive en silencio y se comparte con solemnidad. Amor fraterno, pues somo hijos y hermanos. Amor de arriba a abajo, de abajo a arriba. Amor que acoge y abraza, despide sin decirse adiós. Amor que soporta el peso y libera de pesares. Amor que abre las manos y cierra los puños. Amor que mira al corazón y llora con el que llora. Amor que vela con el que no duerme y espera por el que ha de ser curado. Amor que afina el oído y tiene sordera ante los insultos. Amor que se descalza ante lo sagrado y se calza a la tarea de caminar por la vida. Amor que cubre la desnudez y destapa la injusticia. Amor que cambia el corazón de piedra. Amor que sabe amar.
Hoy ven a cenar a la mesa del Amado enamorado, que se hace el más grande haciéndose pequeño, que el el primero poniéndose al final, que lo es todo porque se hace nada. Hoy ven a cenar porque el Señor pasa dándonos la libertad. Hoy ven a cenar, no vengas harto, sino ven con hambre, hambre de Amor, hambre de Dios.

Nosa Señora da Franqueira, axúdanos a ter un corazón amante no Amado.

Feliz Xoves Santo
Xabier Alonso
A Franqueira
24-03-16

miércoles, 23 de marzo de 2016

OLEO SANTO



Hoy, en la Catedral de Tui, los sacerdotes de la diócesis nos reunimos con nuestro obispo para renovar las promesas sacerdotales y para la celebración de la bendición de los santos óleos y la consagración del Crisma. Es un encuentro que se anticipa, por motivos de agenda de los párrocos, al día propio que es mañana, Jueves Santo, día sacerdotal por excelencia. En esta ocasión tendremos una conferencia por parte del Obispo en que nos hablará de su Carta pastoral del Jubileo de la Misericordia. Posteriormente celebramos la Eucaristía, solemne y con la serenidad propia de la jornada. 
En la Pascua todo se hace nuevo. Así, a través del Oleo santo serán acogidos los catecúmenos para liberarse del pecado y vivir la Gracia bautismal. Con el santo Crisma consagrados los bautizados, fortalecidos los confirmandos, enviados los sacerdotes, consagradas la iglesias y altares. Y con el óleo son ungidos los enfermos. Es el oleo del olivo que se derrama sobre los creyentes para impregnarlo todo con la gracia del Espíritu.
En la Pascua somos renovados por el perdón y la misericordia, y así, como en la noche pascual los creyentes renovamos las promesas bautismales, hoy los presbíteros, presididos por nuestro obispo, decimos sí a la llamada, a nuestra misión encomendada, a ser icono de Cristo Buen Pastor, a llevar la Palabra y la vida sacramental, a acoger, guiar, acompañar a las comunidades encomendadas.
Por favor rezad por nosotros.

Nosa Señora da Franqueira, vela con amor sobre os teus sacerdotes.

Feliz día
Javier Alonso
A Franqueira
23-03-16

martes, 22 de marzo de 2016

HORARIOS DE SEMANA SANTA NA FRANQUEIRA



SEMANA SANTA 2016
Santa María da Franqueira
18 de marzo: Venres das Dores
7 da tarde: Rezo do Rosario e Misa en Honor da Virxe das Dores

20 de marzo. Domingo de Ramos na Paixón do Señor
11 da mañá: Bendición dos Ramos, Procesión e Misa.
Ás 5 da tarde : Vésperas e Misa

23 de marzo. Mércores Santo
6 da tarde: Celebración penitencial e Misa

24 de marzo. XOVES SANTO .
7,30 da tarde. Misa vespertina da Cea do Señor.
A continuación”Hora Santa”

25 de marzo. VENRES SANTO .
6 da tarde. Oficios Solemnes da morte do Señor.
Procesión da Virxe das Dores
9 da noite: Vía Crucis interparroquial
Desde a Fonte da Prata ata o Santuario da Franqueira.
Cada persoa leva unha cruz das súas casas.

26 de marzo. Sábado Santo da Sepultura do Señor .
9 da mañá: Laudes

RESURRECCIÓN DO SEÑOR
9,30 da noite. Solemne Celebración da Vixilia Pascual

27 de marzo. DOMINGO DE PASCUA.
MISA DE PASCUA: 11 da mañá e 5 da tarde


Visita da Cruz e bendición das casas
Mércores 30 no Barrio da Franqueira 10 da mañá
Cebreiro a partir das 11,30 da mañá e Parada ás 3 da tarde
As 6 da tarde, Celebración da Misa

APASIONADOS POR LA VIDA


Cristo de la Misericordia. A Franqueira

A las puertas del Tríduo sacro las almas se elevan a la cumbre del amor. En el Calvario Dios ha puesto el sello imborrable de su corazón apasionado por el mundo. Entramos en Pasión, muerte y gloria, dolor y consuelo, guerra y paz, porque entrar en pasión es entrar en lo apasionante y apasionado de un Dios que ama sin límites. 
El rostro misericordioso del Padre se desvela en Jesús al ponerse a los pies de sus apóstoles "yo he venido a servir y entregar la vida", ¿entras tú en esta pasión?. 
Es el amor desvelado de Dios que se parte en el pan compartido y en la copa que se derrama para saciar nuestra hambre de perdón y nuestra sed de comunión. ¿quieres saciar tu hambre y tu sed?
Es el silencio, amargo trago en la decisión de asumir lo que viene encima, que se convierte en oración confiada "aquí estoy". Disposición para amar, aceptar el cáliz por amor, entrega hasta sudar sangre. ¿Haces silencio para asumir lo arriesgado de entregarse?, ¿es el silencio tu compañero, la oración tu diálogo, la aceptación tu seña al decir sí al Padre?
Jesús dice pocas cosas en los juicios, ¿para qué?, la sentencia ya hace tiempo que está dictada contra el amor, se convierte en mercadeo, traición, burla, escarnio, negación, y sufre, la afrenta y los golpes. "Como cordero llevado al matadero no decía nada". ¡Cuantas quejas tú y yo por tonterías!. Si amamos de verdad, si en nosotros reina la misericordia, el silencio el la mejor arma y el perdón de corazón la mejor moneda.
Cruz que abraza apasionadamente y marcando el surco en el suelo nos muestra el camino. Surco en el que va sembrando semillas de amor, camino de gloria que golpea la injusticia de este mundo, madero que se deja abrazar para dar nuevo fruto, vida que se inmola para llenar el mundo. ¿Cargo con la cruz apasionadamente o amargamente?
Una madre, un discípulo, una misión. "Desde aquel momento la hizo como suya, la recibió en su casa". Ahora abre las puertas de tu alma para acoger a esta madre envuelta en dolor, dolor de madre que da a luz a los hijos de la Redención. Lo nuevo, la nueva humanidad nace con dolores de parto, la vida se culmina en la obediencia de una mujer, la nueva Eva. 
Muerte y perdón, pasión y misericordia, entrega y vida, tinieblas y luz, el velo se rasga porque Dios ha roto definitivamente la separación, lo humano se diviniza, lo divino ha llevado al culmen lo humano, la cruz une cielo y tierra, clavado en la montaña tocando los cielos que se abren para recibir al perdonado en el paraíso. "Éste hombre es el Hijo de Dios", dice el centurión romano. ¿qué dices tú?

Entra en la pasión apasionante, en la misericordia.

Javier Alonso
A Franqueira
22-03-16

miércoles, 9 de marzo de 2016

VIDA



El camino cuaresmal es un camino de vida. No se centra en nosotros, nos descentra, pone en el lugar adecuado a quien es el centro de todo, El Señor. Descentrarnos es sacarnos de nuestro yo y ponernos en relación al Tu. Un encuentro dialogal que facilita la recuperación, no de lo anterior, sino de la Alianza que quebrantamos y que se renueva en la Sangre del Cordero. 
Cuaresma es camino de vida porque caminamos hacia la fuente vital. Sedientos corremos al manantial de gracia y amor, de perdón y comunión y saciamos la sed de alegría. Vida que nace del costado abierto del que da la vida por sus amigos y la entrega generosamente. Vida que brota de las heridas abiertas para convertir el patíbulo del deshonor en luminaria del amor divino. Vida que es brote de esperanza para los infecundos corazones que han olvidado el amor primero.
Cuaresma camino de vida.

Nosa Señora da Franqueira axúdanos a percibir a vida.
Feliz día
Javier Alonso
A Franqueira
09-03-16

lunes, 7 de marzo de 2016

CRISTIANOS PERSEGUIDOS. EXPOSICIÓN


Aquí tenéis la información de la exposición organizada por la asociación de Ayuda a la Iglesia Necesitada sobre los cristianos perseguidos. Esta exposición irá acompañada de actividades para conocer mejor la realidad de nuestros hermanos en la fe. Son para nosotros un aliciente para una fe necesitada de un nuevo impulso misionero. Jesús es el centro de nuestras vidas y en la cruz sigue estando la salvación, el amor misericordioso que se dona totalmente por la vida de los hombres. Solo desde el amor y el perdón, la oración y la entrega podremos construir la justicia, que es el nombre de la paz, como decía Pablo VI. 













24 HORAS


Después de muchos días, retomo de nuevo la escritura en el blog y comparto con vosotros un momento de reflexión. Lo hago después de unos días convaleciente en cama a causa de la gripe. No se si fue la A, la B o la gripe ártica, lo que sí se es que me dejó hecho polvo. Días aciagos que coincidieron con la convocatoria para las 24 horas para el Señor, y yo, ofrecí, unido en la oración con los que estaban reunidos en cada una de esas horas en la concatedral de Vigo. No fue fácil teniendo casi 40 de fiebre y postrado en una cama que se convertía en charco de sudor, pero, aunque no era capaz de pronunciar mi plegaria si lo hice con la mente y el corazón. Estos días me ayudaron al ser la primera vez que estaba seriamente enfermo, a poner mi alma más cerca de los que están enfermos. Días atrás había estado algunas noches junto ami madre en el hospital, y, desde allí, ponía también mi oración a los que habitan cada una de las habitaciones. Llevé mi mente hasta los enfermos de las parroquias y aquellos a los que había acompañado en otras ocasiones. Pongo rostro a personas que en muchas ocasiones vienen al santuario a pedir oraciones por sus enfermos. Y también la valentía con que muchas familias asumen las enfermedades de sus seres queridos. 
No es una visión negativa lo que quiero transmitir, sino, la oportuna intervención de Dios que nos hace ver su mano misericordiosa. Mano misericordiosa que se traduce en la ternura y los cuidados de quien se preocupa por uno. Gracias por las oraciones.
Volviendo a la jornada de oración baste decir la alegría con que recibí noticias de como se había desarrollado, con cada grupo que había preparado con esmero y dedicación cada uno de los turnos. La ejemplaridad de personas que, a pesar de lo intempestivo de la jornada de frío y lluvia se acercaron y optaron por el Señor. Además la dedicación de un nutrido grupo de sacerdotes para estar a disposición de aquellos que querían recibir el sacramento de la Reconciliación. Dios una vez más nos ha mostrado su amor, su ternura y cercanía, su abrazo y su perdón. 

Nosa Señora da Franqueira, grazas por sermos Nai de inmensa tenrura
Feliz semana
Javier Alonso
A Franqueira
7-03-16