miércoles, 30 de septiembre de 2015




PEREGRINACIÓN A LOURDES
11-16 DE OCTUBRE 2015

ITINERARIO


11 OCTUBRE: A FRANQUEIRA – PONFERRADA:
Salida desde A Franqueira sobre las 18:30 horas con destino Ponferrada. Llegada al Hotel. Distribución de habitaciones, cena y alojamiento.


12 OCTUBRE: PONFERRADA - PAMPLONA :
Desayuno. Tiempo libre para visitar Ponferrada. A la hora indicada continuación del viaje con destino Burgos para realizar el almuerzo. Continuación del viaje a Pamplona. Cena y alojamiento en el Hotel.


13 OCTUBRE: PAMPLONA - LOURDES :
Desayuno. Tiempo libre para visitar Pamplona. A la hora indicada continuación del viaje con destino Jaca para realizar el almuerzo. Continuación del viaje a Lourdes . Cena y alojamiento en el Hotel.


14 octubre: lourdes :
Desayuno. Visita a los santuarios y la ciudad, participación en las celebraciones: Misa internacional, Procesión del Santísimo y bendición de enfermos, procesión de antorchas. Almuerzo, Cena y alojamiento en el Hotel.


15 OCTUBRE: LOURDES - SAN SEBASTIAN - VITORIA:
Desayuno. Vía Crucis, Piscinas, Misa en la Gruta, Museo de Santa Bernardita. Este año haremos la ofrenda de un gran cirio con las intenciones de todos los peregrinos y familiares. Almuerzo en el hotel. Salida por la tarde con destino San Sebastián para realizar visita guiada a la ciudad, donde podremos disfrutar de: el Casco Antiguo, la Playa de la Concha, Monte Igueldo, etc.
Continuación del viaje hacia Vitoria. Llegada al Hotel, distribución de habitaciones, cena y alojamiento.


16 OCTUBRE: VITORIA / A FRANQUEIRA:


Desayuno en el Hotel. Emprenderemos el viaje de regreso con dirección Galicia, breves paradas en ruta. Parada en Fromista, que aprovecharemos para realizar el almuerzo. Continuamos con el viaje de regreso.


Precio por persona en Habitación Doble: 370 €
El precio del paquete incluye:

  • Autocar durante todo el recorrido
  • Alojamiento en Hoteles de 3***
  • Habitación Doble
  • Régimen de Pensión Completa (Agua y Vino)
  • Visitas que se incluyen en el itinerario (sin entradas)
  • Seguro de Asistencia en Viaje
  • IVA

ADELANTE



"El que echa mano al arado y sigue mirando atrás no vale para el Reino de los cielos". Esta palabra con la que concluye el Evangelio de hoy es una nueva invitación a tener la mirada puesta en el Señor. Él va delante, es el que vive en la libertad absoluta de la pobreza evangélica "no tiene donde  reclinar la cabeza", es acogido por los hombres y habita en todos. La libertad de abandonarse en los brazos del Padre providente que cuida de sus hijos. Él es el que abandona el hogar, su madre, viuda, acepta tener que participar en la misión de su Hijo y lo hará valientemente al pie de la cruz, lo hará uniendo a los apóstoles. Jesús nos enseña a no poner nuestros ojos en los sepulcros, sino, en ser mensajeros del Reino.
Así poner la mano en el arado y mirar atrás tiene varios riesgos: 
Estar viendo lo realizado con el orgullo de que ya lo he hecho todo, creer que ya está todo sembrado, esperar recibir los frutos inmediatamente. Y, la participación en la misión de Jesús significa colaborar en la siembra de la Palabra, y, es el Espíritu el que fortalece y ya vendrá el fruto.
Mirar atrás es perder la perspectiva de futuro, no saber lo bueno que me queda por delante, dejar el arado a su suerte y no trazar los surcos con firmeza y bien hechos. No poner la vista al frente corre el peligro de desviarse de la ruta, sembrar en otros campos, o salirme de lugar.
Jesús espera que echemos manos al arado, trabajadores del Reino, fuertes en la tarea, atrevidos a todo, sin ver los riesgos porque "de que le vale a uno ganar el mundo entero si se pierde a si mismo?"

Nosa Señora da Franqueira, axúdanos a seguir na tarefa que o teu Fillo nos ten encomendado. Ti camiñas no medio de nós no teu carro de labrega axuda que non deixemos a sementeira do amor do Señor.

Feliz día
Javier Alonso
A Franqueira
30-09-15

martes, 29 de septiembre de 2015

ARCÁNGELES



Hoy celebramos la festividad de los santos arcángeles Gabriel, Miguel y Rafael. Tres actores celestiales que nos acercan la acción de Dios en tres aspectos: Dios habla, Dios lucha y Dios acompaña. estas son las misiones que ejercen los tres arcángeles. Gabriel trae el mensaje del cielo a María, presenta el proyecto de salvación diseñado desde el comienzo de los tiempos, pronuncia palabra de alegría, de confianza, de salvación. Es Gabriel mensajero de la llamada de Dios, es portador de vocación, apertura a la respuesta. 
Es Miguel el que espada en mano lucha en batalla sin cuartel contra el mal. Así es Miguel el que no baja la guardia ante las acechanzas del mal, porque sabemos que el mal no descansa y siempre busca la muerte de la obra de Dios. Es algo que siempre me ha sorprendido ¿qué gusto encontrará el hombre en hacer el mal?, ¿qué placer tendrá ver sufrir al otro?, ¿no duele la conciencia al sacar beneficio de las desgracias ajenas?. El mal se goza en el sufrimiento del otro. La lucha de Miguel es la violencia del amor frente al odio, de la paz frente a la guerra, del perdón frente a la venganza, de la unidad frente a la división, de ser frente al no ser.
Rafael, el peregrino que acompaña y sana. Porque Dios no abandona a sus hijos y les muestra el camino de la vida.
Hoy, acompañados de los arcángeles, Rafael, Dios cura, Gabriel, héroe de Dios, Miguel, ¿Quién como Dios?, nos acercan a tener en nuestros nombre el nombre de Dios y a poner nuestra mirada solo en Dios.

Nosa Señora da Franqueira, enxalzada máis que os anxos, axúdanos a ter sempre a ollada posta en Deus.

Felis día

Javier Alonso
A Franqueira 
29-09-15

sábado, 26 de septiembre de 2015

CRÓNICA DA ROMARÍA NA HONRA DA VIRXE DA FRANQUEIRA. Setembro 2015




CRÓNICA DAS ROMARÍAS NA HONRA DA VIRXE DA FRANQUEIRA

Non é doado poñer negro sobre branco dunha morea de experiencias vividas ao longo destas semanas na Parroquia- Santuario da Nosa Señora da Franqueira. A mediados do mes de agosto fixo a súa entrada no templo a imaxe de D. Bosco. Unha talla de madeira que se venera en Vigo, e que, ten a fortuna de ser a imaxe máis antiga do fundador da familia salesiana. O mtivo desta peregrinaxe é o de organizar no Santuario o bicentenario do nacemento de San Xoan Bosco. Así, os días 15 e 16 foron moi especiais. Por un lado a Solemnidade da Asunción da Virxe converteuse na antesala desta efeméride. En Honor da Nai de Deus, centro tamén da espiritualidade salesiana, poidemos disfrutar dun fermoso concerto que encheu de ledicia o templo mariano da Franqueira. O matrimonio formado por Agustín e Raquel, fixéronnos pasar un rato máis que agradable a través da música que executaron con violín e guitarra. Unha ofrenda á Nosa Señora para celebrar tamén o seu casamento acaecido hai poucos meses. Presidiu a celebración o P. Segundo, Salesiano, que se acheou tamén ó día seguinte para celebrarmos xuntos o Bicentenario do nacemento do seu fundador. Á tarde do domingo 16 a Eucaristía reuniu a algúns membros da familia salesiana, xóvenes, chegado de diversos lugares de Galicia que despois nos axudaron a comprender un pouco máis este carisma na vida da Igrexa e ao servizo da sociedade cunha tertulia á que asistiron algunhas persoas vinculadas ao santuario.
Comezamos deste xeito a presenza de D. Bosco na Franqueira e que se engadiu coa chegada da cruz dos xoves vinda desde a Catedral de Tui. Unha réplica da cruz que o Papa S. Xoan Paulo II regalou á xuventude do mundo e que percorre os países onde se celebra o encontro mundial da xuventude. Con esta cruz quixemos facer presente unha nova tarefa e é a da atención da mocidade na pastoral do santuario da Franqueira.
A véspera de comezar a Novena na Honra da Nosa Señora, o sábado 29, celebrouse ás 9 da noite a VII peregrinación da mocidade. Unha boa representación de xoves chegados de diversos lugares nos reunimos para ascender en camiñata ata o Coto da vella. Esta vez levamos como testemuña a cruz diocesana. Un camiño que tivo diversos aspectos importantes: adentrarse na noite e o seu significado, descubrir os nosos soños, as nosas ilusións, facer silencio e encamiñarse cara o cumio, ter un momento prolongado de oración onda a cruz, e, chegados aos pes da Virxe, poñer a cor dos nosos soños onda ela para que nos axude a facelos realidade. Non so os nosos, senón tamén, os soños de Deus para nós, coma María, que, disposta acolle e responde ao soño de Deus de salvar. A chegada ao santuario foi sobre as 2 da madrugada, na que, despois dun rato de oración poidemos repoñer forzas cun sabroso chocolate.
Este ano a novena contou ao fin coa predicación de D. Alberto Montes, Delegado de Pastoral Xuvenil, que nos guiou da man da Virxe a coñecer e querer máis á Nosa Señora e a prepararnos alegres á súa festividade. Porque a ledicia foi o lema deste ano “Con maría anunciamos a ledicia do Evanxeo”. Durante os nove días fomos coñecendo na vida da Virxe María o motivo da súa ledicia. Sí, Ela foi e é a muller alegre por excelencia, a muller feliz, e que nos trae a ledicia da presencia do seu Fillo.
Os días centrais da Romaría foi un fervedoiro de xentes que veñen a honrar á Nosa Señora. No día grande, o 8 de setembro, contamos como ñe costume coa presenza do Sr. Bispo D. Luis. Este ano houbo un pequeno cambio na escenificación do Auto sacramental do “Cristián e o mouro”. Na fin da representación, despois da loita, o cristián ofrenda á Virxe as cadeas e as armas da batalla. Pero ata o de agora seguían nas mans deles, así, sendo fieis ao texto, descende o actor e entrega á Virxe o que lle ofrecera. Un signo asemade do desexo de que as armas e as cadeas que aprisionan aos homes queden aos pes de quen é proclamada Raíña da paz. Todo descorreu con normalidade, as danzas e as expresión típicas deste lugar. Unha vez máis a Raíña da Paradanta reinou nos corazóns dos seus devotos.
Tamén como novidade este ano os peregrinos poideron contar cun novo servizo de atención que son as duchas e os vestiarios preparados para eles. Unha obra para que despois do longo camiño teñan a oportunidade de descansar e cambiarse de roupa e participar nos actos de culto co corpo máis descansado. Unha obra que é posible se todos colaboramos e axudamos a levar a diante os diversos proxectos que quere realizar o santuario en beneficio dos devotos da Nosa Señora.
A tarde do día 8 finalizou co concerto de música a cargo da Banda de Música Cultural de Mondariz, que, comezou a súa actuación co pasodobre “De Romaxe á Franqueira” do mestre Roxelio Groba.
Os días 7 e 9 contamos coa presencia de tres sacerdotes que celebran este ano o 50 aniversario da ordenación sacerdotal: D. Jesús Montero, párroco de Beade; D. Xulio Andión, párroco do Sagrado Corazón de Xesús de Vigo e D. Emilio Cabanelas, ata hai pouco párroco de Budiño. Con eles quixemos dar grazas a Deus polo seu ministerio sacerdotal.
O domingo seguinte, día 13, foi chamado “Evangelii gaudium” título da exhortación do papa Francisco que é unha chamada á conversión persoal indentificandose co Evanxeo e ser fieis á chamada do Señor, e, un imperante de sair ao encontro do home de hoxe a anunciar a ledicia da nosa fe. Ao final das celebracións rezábase a oración do Papa dedicada á Virxe, estrela da evanxelización.
Os sádados e domingos foron un continuo ir e vir de peregrinos chegado a pe de diversos lugares. A longa lista hai que engadir os xoves do grupo Abertal que viñeron, creo que representando a toda a mocidade salesiana, o domingo 20, festa dos Poxos e día escollido para a peregrinación salesiana. De mañanciña saiu a imaxe de D. Bosco, fantásticamente adornada, do Santuario para presidir toda a xornada no adro do templo. Unha maña na que os peregrinos da familia salesiana viñan encabezados polo estandarte de María Auxiliadora, e que, reunía en torno a si a todos os seus fillos: Salesianos, Salesianas, Cooperadores, Asociacións, etc que son presencia na nosa Diocese. Unha Igrexa, a nosa, que conta co primeiro sacerdote salesiano de España, o P, Hermida, natural de Morgadáns, Gondonar; e un beato salesiano, Beato Salvador, natural de Crecente e mártir da persecución relixiosa na Guerra civil.
O sol radiante deste día auguraba unha ledicia sen fin durante toda a xornada. Chegada a Misa Solemne, o Sr. Bispo e os diáconos permanentes que o serviron, vestiron as mellores galas cun terno azul antigo que destaca pola súa sinxeleza, pero tamén pola súa beleza artesá. A Eucaristía concelebrada por un nutrido grupo de Salesianos contou coa longa participación e na que se presentou a oración ofrenda á Nosa Señora da man do director en Vigo, o P. Joaquín Nieto. Como testemuña desta esfeméride houbo un intercambio de agasallos para os dous santuarios. O de María Auxiliadora terá unha pequena imaxe da Franqueira, e éste recibiu unha pequena talla de D. Bosco, acompañado de Mamá Margarita e Domingo Savio. Tanto a ofrenda como a homilía do Bispo axudaron a todos a coñecer a apreciar aínda de cabe o carisma de dedicación á mocidade que impulsou o Señor a través de D. Bosco. Rematada a Eucaristía saíu a procesión da Virxe da Franqueira acompañada polas danzas e soando as músicas do grupo de gaiteiros “Os folieiros de Lavadores”. Neste domingo dos poxos tamén houbo un intre para repetir algo do pasado, así, as vacas que estiveron este ano ao servizo da Virxe chegaron á porta do santuario guiados polo soar das gaitas cunha ledicia que enchía de son toda a entorna do templo. O adro ateigado de xente foi o lugar para, unha vez finalizados os rituais propios, encabezou a procesión D. Bosco, rodeado de xoves, que coas súas mochilas, alegres de tan grande labor, daban un ambiente de sorriso dunha mañá xa de por si emotiva. Os poxos deste ano foron prolongados e xenerosos. Unha morea de plantas, algúns animais, licores e viños, mel e outros produtos lograron que se reunisen 750 € para as Misións salesianas, en concreto, un proxecto para Senegal de reinserción de nenos Talibes a través de actividades lúdicas e de axudarlles a valorarse nunha situación de semi escrativude na que están a vivir. Despois do xantar festivo, os peregrinos salesianos tiveron a oportunidade de despedirse da Virxe da Franqueira co canto da Salve. Todo ten que ser agradecemento por todo o que se viviu estas semanas. Un traballo compartido que aínda tivo como protagonistas os máis cativos do colexio este xoves día 24, en que, un gran grupo duns 300 nenos e nenas pasaron a mañá no Santuario da Franqueira como inicio do curso escolar. Os papaventos que lograron que surcasen os ceos da Franqueira, como bolboretas, que deixando a negrura da súa bolsa na que son bermes, renacen para voar coma novas creaturas alcanzando o máis alto e mostrando a fermosura que se encerra no seu interior.
Con este domingo, que finaliza consagrando as familias á Virxe da Franqueira, con motivo do encontro das familias en Filadelfia, rematan os días grandes en Honor da Nosa Señora, ou máis ben temos que dicir, que remata un mes completo de irmandade. Teño un convencemento D. Bosco, polo menos a min, axudounos a tomar máis conciencia do labor con cada xove, de adicarnos desde o servizo, a entrega, a xenerosidade e a ledicia.
Grazas a todos os que fixeron posible todo isto, en especial aos salesianos e, como non, ao labor desinteresado do voluntariado do Santuario.

Nosa Señora da Franqueira, Roga por nós.

Javier Alonso


viernes, 18 de septiembre de 2015

CAMPAÑA CARITAS A FRANQUEIRA. CHOIVA DE CARIDADE



Estamos xa comezando unha nova xeira do ano e facémolo impulsando a colaboración con Cárita interparroquial Nosa señora da Franqueira. Coma outros anos aos pes da imaxe procesional poñemos as nosas doazóns en alimentos imperecedeiros. Con esta entrada de alimentos esperamos unha vez máis aliviar as penurias económicas que viven algunas familias da comarca da Paradanta. Non é moito, pero facemos o que podemos e sabemos que non é máis que facer presente a caridade de Deus nun mundo asolado por tantas realidades que son froito do pecado, do egoísmo dos homes, das guerras e das inxustizas. 
Cáritas interparroquial Nosa Señora da Franqueira quere seguir avanzando no seu labor, por iso, desde hai uns anos estamos a formarnos e, neste momento, contamos coa axuda inestimable dunha traballadora social que nos asesora e coa que comezaremos unha nova etapa no traballo social. Quero agradecer o traballo silencioso do voluntariado, o labor formativo, a colaboración entre todos, a ilusión nas tarefas, e na imaxinación no que está por vir. Pido á Nosa Señora da Franqueira que nos axude a facer ben o noso traballo, a non desanimar, a ter a valentía de avanzar e a ser testemuñas da caridade de Deus no medio do mundo. Desexo que todo sexa manifestación da presenza do Reino.
Moitas grazas a todos e que entre todos poidamos acadar uinha boa campaña.

Feliz día
Xabier Alonso
A Franqueira
18-09-15

miércoles, 16 de septiembre de 2015

FESTA DOS POXOS




FESTA DOS POXOS
A FRANQUEIRA 20 DE SETEMBRO DE 2015
PEREGRINACIÓN DA FAMILIA SALESIANA Á FRANQUEIRA

Esta ano a festividade dos Poxos no Santuario da Franqueira ten un carácter moi especial. Neste día, 20 de setembro, culmínanse as celebracións en Honor da Virxe da Franqueira con toda a vistosidade propia dun día de Romaría. Así, durante a mañá celébranse as Misas en Honor da Virxe no Santuario e tamén a atención ás persoas que se achegan a recibir o Sacramento da Reconciliación. As Misas son ás 9, 10, e 11 da mañá, téndose a Solemne ás 12, que, será presidida polo Sr. Bispo D,. Luis Quinteiro Fiuza e concelebrada polos PP Salesianos. Á fin terá lugar a solemne procesión coa venerada imaxe da Virxe da Franqueira no seu carro de labranza e acompañada polas danzas na súa honra. Unha vez finalizadas as catro danzas, os pauciños, as cintas, os arcos e o trenzado no mástil, terase como é costume o Auto sacramental do Cristián e o mouro.

D. BOSCO NA FRANQUEIRA

Este día terá asemade a presencia excepcional, como todo o mes, da imaxe de D. Bosco con motivo do Bicentenario do seu nacemento. Por esta razón a Familia salesiana de Virgo está a organizar unha peregrinación ao Santuario da Franqueira coa participación dos membros que conforman esta congregación: Salesianos, Salesianas, Antigos Alumnos, a comunidade parroquial de María Auxiliadora, os cooperadores salesianos, a Asociación de María Auxiliadora e os que se unen nesta expedición. Na Misa Solemne, o P. Director, D. Joaquín Nieto Isidro, fará a oración- ofrenda á Nosa Señora da Franqueira en nome de todos os participantes.

A nosa Diocese conta tamén en Morgadáns coa memoria do primeiro Salesiano español, o P, Hermida, polo que se unirán a esta celebración, como tamén a parroquia de Crecente, na que naceu o Beato Salvador, Salesiano martirizado na persecución relixiosa na contenda civil española.

A imaxe de D. Bosco estará presente nas celebracións da Eucaristía, e, procesionará xunto á da Franqueira acompañada polos seus devotos.


POXOS SOLIDARIOS

Rematada a procesión teñen lugar os Poxos coas ofrendas entregadas á Virxe da Franqueira. Desde hai uns anos vense de entregar a recadación para un proxecto solidario no terceiro mundo. Así desde A Franqueira colaborouse nun comedor de nenos da rúa en Paraguay, na construcción dun pozo na misión en Salvador, na edificación dunha capela en Zambia, e, o ano pasado, na colaboración dun centro de acollida para nenas deficientes en Abancay.
Neste ano a recadación irá destinada para un proxecto das Misións Salesianas en Senegal, Africa.

No arquivo anexo explícase o proxecto co que se colaborará consistente no apoio a reinserción de nenos Talibé en Dakar, Senegal. Os nenos e xoves chamados así, Talibé, son utilizados para unha xeito de escravitude, saen a pedir polas rúas e teñen que entregar o que recollen ós seus mestres coránicos. O proxecto dos Salesianos consiste en adicarlles varias horas á semana coa acollida nun ambiente festivo e axudarlles a atopar unha saída á súa situación.

Máis información:


RECOLLIDA DE ALIMENTOS CÁRITAS INTERPARROQUIAL NOSA SEÑORA DA FRANQUEIRA

Tamén se recollerán alimentos destinados ás familias coas que desde hai uns anos veñen de traballar o grupo de Cáritas interparroquial Nosa Señora da Franqueira. Comeza o curso e volven as actividades do Santuario, grupo de Canto, Biblia, Oración, e, tamén o voluntariado de Cáritas. Un labro silencioso que pouco a pouco vai dando o seu froito. Coa discreción propia van comezar un acompañamento máis cercano ás familias da comarca que serven, en total unhas 40. Este ano iranse desenvolvendo outras actividades propias de Cáritas nestas parroquias rurais.
Os alimentos que se precisan para o reparto son: leite, aceito, conservas, pastas, garbanzos, galletas, cacao, azucre, e calquer alimento non perecedeiro. O grupo de cáritas está a poñer á venda mel para recadar fondos para as actividades.

DUCHAS E VESTIARIOS

Esta ano a Franqueira poido dispor dunha mellora na acollida dos peregrinos. Así moitos dos que chegaron despois de longas horas de peregrinación puideron servirse das duchas para descansar un rato e poder cambiarse de roupa. Moitos non sabían desta novidade, e a fin de semana pasada, xentes que viñeron empapados pola choiva, tiveron que recurrir ao regreso en coche ás súas casas. O desexo dos responsables do Santuario é que pouco a pouco se poida atender mellor ás demandas dos peregrinos e teñan unhas mellores instalacións para o seu servicio. As obras de restauración que se fixeron no santuario, de melloras para a acollida dos peregrinos, como son estas duchas e vestiarios, non reciben ningún tipo de axuda nin subvención, polo que, todo o que se realiza é gracias á colaboración e a xenerosidade dos devotos e peregrinos que veñen á Franqueira e os fegreses da parroquia.



Para máis información

Santuario da Nosa Señora da Franqueira

986.69.79.68


LLUVIA DE GRACIAS


Esta foto está tomada en el año 1981


Desde la montaña todo se ve de otra forma. Estos días de temporal, lo que ahora denominan ciclogénesis explosiva, lo han vivido cientos de generaciones y han sobrevivido en peores condiciones. Basta recordar la tormenta del año 1892 que supuso la caída de parte de la torre de la iglesia da Franqueira, la cual, fue necesario construir de nuevo por el maestro cantero Ignacio Cerviño, el famoso escultor del cruceiro de Hío. ¡Esas sí que eran tormentas!. Que en las condiciones en las que estaban los tejados, con una techumbre abierta, con las tejas son agarres, y soportando toda la noche, sin más luz que unas frágiles velas o la lumbre del hogar. No es de extrañar que el 7 de noviembre de 1645 quedara en la memoria de los milagros de la Virgen al describirse que un vecino de A Franqueira, Juan Domínguez, estando él, su esposa y tres hijos en cama, por la noche se levantó un gran huracán de viento y agua que derribó la pared maestra y el tejado, yendo a caer sobre el lecho en el que dormían. El hombre, invocando a la Virgen notaron como todo quedó amparado sin hacerles daño. ¡Esas sí que eran tormentas!.
Ayer, con la tarde infernal, de viento, agua, niebla... iban acercándose las 6 de la tarde para la celebración de la Eucaristía, y, yo, incrédulo pensaba estar solo en la iglesia sin que nadie se acercase. Y cual es mi sorpresa que un grupo de fieles están preparándose, no solo para la Eucaristía, sino que algunos piden recibir el Sacramento del Perdón. Varias familias venidas desde kilómetros para visitar a la Virgen y participar en el Sacramento. Insisto ¡devoción!, sí, diez. No dejo de sorprenderme y de inclinarme ante todo esto. El milagro de la fe se obra cada día.
¡Como necesitamos cristianos fuertes y sin complejos ante las dificultades de la vida!. 

Nosa Señora da Franqueira. válenos e danos forza.

Feliz día
Javier Alonso
A Franqueira
16-09-15

martes, 15 de septiembre de 2015

LLUVIA DE FLORES




Volvemos a entrar en contacto con los lectores del Blog y de los diversos medios por los que desde A Franqueira queremos hacer llegar las reflexiones y las impresiones que surgen a los pies de la Stma. Virgen. Han sido estos días de Romería muy intensos y emocionantes. Aún nos queda medio mes para seguir celebrando la antigua y singular advocación mariana da Virxe da Fonte da Franqueira. Estos días estamos ultimando los detalles para la celebración de la conocida como Festa dos Poxos y que culmina los cuatro días en los que la imagen procesional de A Franqueira sale en procesión, finalizaremos el mes con el domingo dedicado a las familias coincidiendo con el encuentro mundial de las familias en Filadelfia, EEUU. El domingo tendremos en el santuario la peregrinación de la familia salesiana,. de la cual os daremos información detallada.
Pero permitidme un pequeño comentario sobre estos días pasado en dos palabras: lluvia y flores.
Lluvia que no cesó el domingo pasado en A Franqueira, lluvia y viento, haciendo gala del refrán "Festas do libramento, festa de choiva ou vento" y que deslucieron la alegre y viva romería de la vecina parroquia de A Lamosa. Lluvia que no impedía a los cientos de peregrinos que este fin de semana caminaron o en bicicleta subieron las múltiples cuestas que tienen como meta el santuario. No dejo de admirar la fortalece y el ánimo para llegar al final de este camino, con la alegría dibujada en una sonrisa que manifestaba a todos la ilusión con la que habían comenzado la peregrinación y que, la veían culminada. Tengo que rendirme ante la grandeza de los peregrinos, que, superando las inclemencias, no dejan de venir a los pies de la Virgen. En esa masa de gentes una señora , ya entrada en años, con su alegre cara de satisfacción me decía "ya estoy aquí, no falto ningún año", a lo que yo le contesté "también comemos todos los días, y, venir a la Franqueira es una necesidad, si no vienes te falta algo". Así, hace también unos días, recogiendo las cosas una tarde de la semana me saluda sonriente una señora de mediana edad, llora delante de la Virgen, me saluda y comenta "hoy le dije a mi marido, llévame a Franqueira, no pude venir el día 8, y tampoco vine en Pascuillas, y, si no vengo me falta la vida". Y allí estaba, dando gracias, llenos sus ojos de lágrimas y sin perder la serenidad en el rostro. Este año, muchos peregrinos, agradecían la ducha caliente que hemos dispuesto, pero también muchos no sabían de las nuevas instalaciones y no venían provistos de toalla para secarse y ropa para cambiarse. Poco a poco iremos dando pasos para mejorar la acogida y las atenciones a los peregrinos da Franqueira. Y os recuerdo que, todo lo que se hace es gracias a los donativos de los fieles, no recibimos ninguna ayuda ni subvención para acondicionar las instalaciones, o, realizar obras de restauración. Por lo que siempre daremos las gracias.
La segunda palabra es flores. Una vez más rompemos barreras y se superan cada año las flores que los fieles depositan a los pies de la Virgen. Aprovechamos los espacios más pequeños para poner un ramo de flores, todo está inundado de la belleza de las flores, su color y su aroma lo llenan todo. Así, la belleza de este escenario, es imagen de la belleza de una fe alegre y viva que profesamos y necesitamos vivir. Un aspecto, la belleza, no solo la estética, que nos da la fe, una belleza que contrasta con la fealdad del pecado. La belleza de la mujer nueva, María, que cual jardín cerrado (Cantar de los cantares), canta la belleza del amor. Es este otro agradecimiento, el de la belleza que ponemos ante la Señor y Madre Nuestra para felicitarla en su nacimiento. 
Así, llueva sobre nosotros la alegría, para ser como María, transmisores de la del Evangelio.

Feliz día
Javier Alonso
A Franqueira
15-09-15

jueves, 3 de septiembre de 2015

PROMESAS



A las puertas de la celebración de los días solemnes de la Natividad de la Virgen, y que, en este Santuario de A Franqueira son días de renovación de nuestra devoción á Virxe da Fonte da Franqueira, deseo tocar un tema, que, desde hace tiempo quiero comentar: las promesas. Se que es un tema delicado, y, voy a pasar de puntillas, con el máximo respeto e invitando también a una reflexión. Iré dando pistas para que cada uno piense y dedique un momento a orar.
1.- Una herencia. Es algo que hemos aprendido de nuestros mayores, a veces, un poco deformado o desafortunado. Pero es una forma de entender la relación, en este caso con la Virgen, y que parte del propio interior, de nuestra conciencia.
2.- Un diálogo. Ante una dificultad, un problema, una enfermedad, entramos en diálogo confiado proponiendo al Señor, por intercesión y el ejemplo de la Virgen o de los santos aquello que nos muestra la debilidad de nuestra existencia, nuestra fragilidad y nuestro sufrimiento.
3.- Es más que un intercambio. A veces lo simplificamos con la frase "si me concedes esto te prometo", sino que es un pacto, una alianza, que, que primer lugar debe ser la renovación de la primera de las alianzas, la sellada por Dios con nosotros, en Cristo por el Espíritu, que es el Bautismo. Una alianza que deberá ser muestra de amor y respeto. No es un pacto mercantilista, sino, el ofrecimiento de nuestra propia vida, la ofrenda se una nueva forma de vivir, confiado, agradecidos, convertidos al amor de Dios.
4.- Un sacrificio resultado del amor. Las personas están dispuestas a todo por amor a los suyos, los esposos, los padres por los hijos, los amigos, el amor y la amistad se demuestran a través de muchas formas en que nos ofrecemos a los demás, estando tiempo con ellos, teniendo detalles de cariño, ayudando en las necesidades, renunciando a nuestras cosas, gustos, aficiones, entregando todo. ¿Hay un límite en lo que está dispuesto a hacer uno por quién ama?. No. 
5.- ¿Sacrificio limitado?. Pero a veces queremos demostrar más de lo que podemos, y, en la desesperación prometemos lo imposible para nosotros. El sacrificio, la renuncia, debe ser proporcionada a las propias posibilidades, o también, proponiéndome cosas nuevas para ser nuevo en la relación con el Señor. Yo observo con respeto a personas que vienen descalzos o de rodillas ante la Virgen, o se pasan un rato largo de rodillas ante la imagen, y veo sus rostros, o sus lágrimas. Pero cuidado con la exageraciones.
6.- Un cambio para bien. Cuantas veces le hemos dicho a una persona al pedirle perdón, " partir de ahora te prometo que...". Lo difícil que resulta cumplir esto porque, antes de prometer, necesitamos estar realmente convencidos y convertidos. 
7.- Agradecidos por la fe. Sea cual sea nuestra promesa, sea como sea nuestra vida, necesitamos hacer un esfuerzo en tener una visión de la fe, superar los miedos o el intercambio de si me concede, sino, a que me llama todo esto, que me cambia, a donde me conduce Dios en mi vida, como vivo mi relación con El y con la Iglesia, cual es mi compromiso con la sociedad, en definitiva como está mi fe, como la cuido y como la vivo. No confundamos la fe con la magia, ni las acciones con fórmulas para conseguir algo. Por ejemplo, desde hace una temporada algunas personas vienen y cuelgan rosarios o escapularios en las imágenes, porque alguien se lo ha indicado que es bueno. Primero que esta no es costumbre aquí, ni nunca se lo hemos mandado hacer a nadie, que el rosario o el escapulario los necesitamos cada uno para nuestro uso, no las imágenes, y, tercero, la fe no se consigue solo con cosas.
8.- Vida nueva. Es necesario también pasar de un ritualismo vacío y alejado de la propia vida, a, una renovación de las actitudes. Cuando se le en la iglesia el relato de Jesús expulsando a los mercaderes del templo, muchas personas, yo también, pensamos en los defectos de la Iglesia, las imperfecciones de sus ministros, los pecados e hipocresías de los cristianos. Pero, yo también, pienso en las incongruencias y actitudes impropias de algunos que se pasean por cuanta romería hay y su vida está bastante lejos de la fe, que dicen, profesan. Llevar un hábito, o portar una vela, o hacer muchos sacrificios, incluso, personas que están a varias Misas pero como muebles porque tienen que cumplir, o quien llega después de kilómetros de peregrinación y ni un Ave María, sino que, se ponen de charla en la Iglesia, o quien se dedica a dar vueltas a la iglesia o pasar por debajo de la Virgen sin más inquietud que a ver cuantas vueltas me quedan, también son impropias de hombres y mujeres de fe.
9.- Promesas más allá de nuestro interior. Insisto que estamos ante un tema delicado y del alma, pero, que necesita una proyección hacia el Señor y hacia los demás. Incluso yo apuntaría el incorporar nuevas palabras, como, alianza, voto, y que revierta en una relación con Dios renovada y confiada, y, con los demás nueva y caritativa. No comprendo que con Dios pongamos alma, vida y corazón, y, con los demás estemos enfrentados, peleados y en discusión.
10. Algunas propuestas que nos ayuden a renovar la alianza bautismal y la caridad:

  • Si voy a peregrinar al santuario, comenzar y terminar con una oración, rezar durante el camino el Rosario, o hacer un tiempo prolongado de silencio. Puede ser una peregrinación penitencial a pan y agua, repasando la vida y confesándome al llegar. Evitar por el camino conversaciones impropias, críticas burdas.
  • Comprometerme a rezar por los enfermos cada día, encomendándolos a la Virgen con un misterio del Rosario.
  • Asistir a Misa los domingos y fiestas de precepto, preguntar sobre el significado de la celebración, escuchar con atención, participar activamente.
  • Leer cada día el Evangelio meditando y orando.
  • Rezar cada día el Rosario.
  • Apuntarme a un encuentro de oración, retiro espiritual, ejercicios espirituales.
  • Colaborar en las actividades de la parroquia: catequesis de adultos, grupos de oración, cáritas, lectura de la Biblia.
  • Colaborar con Cáritas o con un comedor social, o con un proyecto misionero.
  • Moderar el lenguaje que uso, palabrotas, blasfemias e intentar usar en la familia las tres palabras que nos dice el papa: "por favor, gracias y perdón"
  • Asistir a las celebraciones de la Romería con atención, respeto y en oración.
  • Renunciar al exceso de televisión, o internet, intentado estar más tiempo con los demás, o ayudando a quien lo necesita.
  • Visitar a los enfermos, no solo de la familia, sino también vecinos o amigos, y procurar ser positivo mostrando una actitud de ayudas.


Creo que cada uno puede ir ampliando el campo y viendo nuevas formas de comprometerse con el Señor a través de la Virgen.

Nosa Señora da Franqueira, aquí tes os teus fillos, a nosa promesa é a de amarte sempre.

Feliz día
Javier Alonso
A Franqueira
03-09-15

miércoles, 2 de septiembre de 2015

FELIZ, MARÍA, PORQUE ERES MADRE



Seguimos celebrado la Novena en Honor de la Virgen. Ayer nos adentrábamos en la alegría, la felicidad, la plenitud de ser madre. Mientras hablaba recordaba a muchas madres, veía a las que estaban en el templo, me dejaba contagiar por la mirada de alegría que brotaba de sus ojos, y, como reafirmaban con su cabeza algunas cosas que iba diciendo. Pero también en mi interior observaba la cara desencajada de madres que sufren, de mujeres que no aceptan ser madres, de mujeres que repudian a sus hijos. Y terminada la Misa, a los pies de la Virgen, cantamos as "boas noites". Me despedía de María con el beso del corazón del hijo que va a su descanso finalizada la jornada, sabiendo, que con una pequeña abertura de la puerta la madre está atenta. Porque el sueño de las madres es frágil, sensible a cualquier ruido, disponible a cualquier necesidad. 

Hoy nos alegramos en la alegría de Simeón y Ana. Hoy os invito a ver los ojos cansados, que en los ancianos se hacen pequeños, rodeados de arrugas, con los párpados caídos, pero con el brillo en sus pupilas. Hoy, en la noche de un pueblo, el del Antiguo Testamento, se ilumina la luz de una Nueva Alianza de Dios con su pueblo. Hoy surge en las tinieblas de los hombres, la luz que ilumina a todos los pueblos. Hoy la profetisa Ana habla del niño a todos los que esperaban la Redención.

"CON MARÍA ANUNCIAMOS A LEDICIA DO EVANXEO"

Feliz día
Javier Alonso
A Franqueira
02-09-15

martes, 1 de septiembre de 2015

FELIZ, MARÍA. Novena en Honor da Virxe da Franqueira.


Participantes en la peregrinación nocturna de los jóvenes

Queridos amigos y amigas, este año, la novena en Honor de la Virgen es un canto a  la alegría. Con el lema "Con María, anunciamos la alegría del Evangelio, nos acercamos a la figura de la Virgen descubriendo su faceta más feliz. Ella es feliz, dichosa, bienaventurada, por acoger el proyecto de Dios, el "sueño de Dios de salvar a los hombres" que decíamos el sábado por la noche en la peregrinación juvenil. Es feliz por haber creído en lo que haría el Señor, feliz por compartir al Señor con su prima llevándoles esa alegría y poniéndose a su disposición. Es feliz por el nacimiento de su hijo. Es feliz porque el niño es luz del mundo y gloria de Israel. Es feliz por guardar en su corazón, meditar, saborear los acontecimientos. Es feliz por ayudar a los que necesitan ayuda como los esposos en las bodas de Caná. Es feliz por mantener la esperanza en medio del dolor y sufrimiento de la cruz. Es feliz por confiar y creer en la vida ante el silencio del sepulcro de su Hijo. Es feliz por unir a la Iglesia en oración, esperando la llegada del Espíritu. Es feliz y nosotros queremos con Ella cantar las maravillas de Dios.
Estamos entrando poco a poco en el camino de la fecundidad del Evangelio y su propuesta para nosotros, anunciar a todos que Dios es Padre, que nos ama, que se entrega en su Hijo, que infunde en nosotros el Espíritu, que somos su pueblo, su familia, que interviene en nuestra vida a través de los Sacramentos, que dialoga con nosotros con un Palabra siempre nueva, que somos manifestación de su amor estando con los pobres, los enfermos, los desvalidos, los "descartados".
Ahora es tiempo de anunciar que Dios está en medio de su pueblo.

No olvidéis los horarios y los días especiales de la novena, os los recuerdo

VENRES 4. DÍA DAS FAMILIAS (8 da tarde)
Rosario, Novena e Misa. Ao finalizar teremos a oración polas familias

SABADO 5. FUNERAL POLOS DEVOTOS DA VIRXE DA FRANQUEIRA
(12 da mañá)
Pola mañá haberá Misas ás 9 e 10,30
Ás 12 da mañá: Funeral solemne en sufraxio polos devotos defuntos.

SABADO 5. DÍA DOS NENOS (6 da tarde)
Consagración dos nenos á Virxe e entrega do escapulario da Virxe da Franqueira. No remate haberá agasallos para os cativos.

DOMINGO 6. DÍA DOS ENFERMOS (5 da tarde)
Celebración da Eucaristía e Oración á Virxe polos enfermos

SOLEMNE TRIDUO (5, 6 e 7)
Predicará D. José Alberto Montes Rajoy Delegado Diocesano de Pastoral Xuvenil

DOMINGO 6
Misas ás 9, 10, 11 e 12 da mañá
Novena ás 4,30 da tarde
Misas ás 5 , 6 e 7 da tarde