E o Señor Xesús chamou por aquel home do mar e fixoo seu amigo. O Fillo de Deus abriu o seu corazón e o seu máis fondo sentimento e amosoulle a vontade de levarnos a todos a participar da vida e da plenitude. E Santiago puido ver a gloria de Deus, e puido escoitar a debilidade de Deus na horta das oliveiras. O que fixera milagres e prodixios, que calmara o memos mar, que dera a vida aos mortos e liberado aos encadeados polo mal, amosa o seu poder sendo débil, fráxil, vulnerable, mortal.
O primeiro é o servidor, o máis importante o escravo.
Chamos polo Señor a sermos, como Santiago, peregrinos de esperanza.
Feliz día do nos padroeiro
Hoxe celebramos ás 10 na Lamosa, ás 11 da mañá e 5 da tarde na Franqueira
EN PRADO DA CADA ás 12,30 MISA SOLEMNE E PROCESIÓN
FESTIVIDADE DO PATRÓN
No hay comentarios:
Publicar un comentario