Hoxe proclámase o texto dos discípulos que, camiño de Emaús, son acompañados polo Señor Resucitado. Un relato que nos enche o interior vendo a transformación que provoca e nos convida a sermos nós tamén transformados pola palabra de Xesús e a presenza eucarística.
Comparto convosco algunhas breves reflexións a partir deste texto.:
Polo tanto, Xesús Resucitado, está, aínda que non o vexamos, nos momentos de tristura e decepción, de medos e vacíos.
2.- Xesús interpreta os acontecementos á luz da Palabra, das Escrituras. Desde o Conciñlio se nos ten falado da necesidade de facer unha lectura dos signos dos tempos. Saber descubrir a chamada de Deus na realidade da vida, e saber discernir o que espera de nós desde a actitude evanxélica e a forza do Espírito. Xesús non se une ao lamento, nin reforza a tristura, senón que, con realismo, con paciencia como bo mestre, abre a novas espectativas. Acoller a Palabra é deixar que sexa unha lectura profética da vida.
3.- Acoller a Xesús abrindo as portas da casa e sentarse á mesa e integrar a súa presenza no máis íntimo da nosa vida. A Eucaristía, a Fracción do pan, converte o fogar nun lugar eucarístico, nun lugar de vida e agradecemento, de loanza e luz. Partir o pan na casa é deixar ao Señor entrar no máis íntimo de nós mesmos.
4.- A Eucaristía é provocativa. Saír para compartir o feito de que o Señor está connosco. Ratificar coa comunidade que é certo, Cristo está no medio de nós.
5.- Como peregrinos deixemos que o Señor camiñe connosco.
Feliz domingo
Xabier Alonso
No hay comentarios:
Publicar un comentario