FRANQUEIRIÑA

Nunha ocasión o corazón de Deus palpitou doutro xeito,

gustou de saber que chegaba o momento e namorou á doncela

xove mociña de Nazaret que agaiolou como un paxaro apresado

e o corazón do eterno soou co ritmo do humano.

Abertos os ollos cara ao infindo

respostou a escraviña ser entregada ao Señor

infindo e eterno, como o amor do Creador,

fanse posuir no ventura da que se fai Nai do Salvador.

Namorada está María desde sempre escollida

agora somos nós os atrapados 

para non deixarmos esvarados

a alma polo pecado

abertos nos temos azos

de eternidade e vida

danos oportunidade

de abrirnos tamén á nova vinda.

Nacidos no berce

á gracia a ao amor

saímos nosa naiciña

Virxe Franqueiriña

a saudarte na loor.

Namorados pola misericordia

abrimos camiños ata ti

espéranos na Porta Santa

para facermos contigo

a festa do perdón.

Misericordia e amor

no perdón e na caridade

para voltar aos fogares

levando no seo lumieiras de irmandade.

Nosa naiciña da Franqueira

roga por nós