A
MINADA
O PREZO
DA FIDELIDADE
Non deixa de sorprendernos a
violencia coa que actúan algunhas persoas e que poden mobilizar as
sensibilidade de millóns de cidadáns. Os actos terroristas contra
as persoas inocentes non nos pode deixar indiferentes. Pero a nosa
resposta, a do cristián, non pode ser a dun sociólogo, un
estadista, un politólogo que tan de moda están, ou a dun
intelectual tertuliano dos medios. A nosa resposta nace da
misericordia, e so o amor, poderá transformar e vencer o corazón
violento que so entende de armas e sangue. Atopámonos nunha
encrucillada difícil de solucionar. Non é doado, polos diversos
intereses que se esconden ao común dos mortais, económicos,
estratéxicos, ideolóxicos... todo por poder, ganancias, a costa do
que faga falta.
Hai unhas semanas pechaba na
concatedral de Santa María de Vigo a exposición da Asociación
Axuda a Igrexa Necesitada sobre os Cristiáns perseguidos. E neses
días asasinaban a un grupo de relixiosas da Caridade en Iemen xunto
a un grupo de anciáns. Noticia que, xunto aos centos que son
martirizados no mundo pasan desapercibidos ao gran público. Mentres
Europa segue a conmocionarse ante os atentados de París e Bruxelas,
case un centenar de cristiáns son martirizados en Pakistan,
maiormente mulleres e nenos, na celebración da Pascua. As fronteiras
seguen pechadas e as familias seguen a fuxir dunha guerra que é o
taboleiro de xogo de varios países. O Papa Francisco lembrounos no
Vía Crucis do Venres Santo en Roma, e na Bendición Pascual, o
complicado escenario no que se converteu o mundo actualmente. Unha
nova chamada a todos a asumir a nosa responsabilidade, a responder
desde a fe.
¿A nosa resposta? Segue a
ser a da misericordia. Deus vence desde o amor. O incomprensible de
que o Fillo sexa entregado nas mans dos homes, que Deus sexa
condenado á morte, segue tendo actualidade nos rostros dos que se
abrazan á cruz. Esa cruz é a da vitoria, a que florece en
fermosura, flor e froito de vida no Resucitado. A fidelidade paga un
alto prezo, pero o premio é o da vida. Fieis no amor, no perdón, no
desexo de sermos pregoeiros da Boa Nova, Cristo vivo.
Temos a oportunidade de
estarmos preto deles a través do xesto diocesano, orando e dando a
nosa esmola para os refuxiados e os cristiáns perseguidos.
Feliz Pascua
No hay comentarios:
Publicar un comentario