FELICIDADES MAMÁ. Carta ás nais. HOxe envía o nome da túa nai para rezar por ela na Eucaristía

Monumento ás nais na parroquia da Lamosa

Non se rompen os fíos, nin os vínculos, non se esquecen as verbas nin esbaran as memorias, non se fugan os susurros nin se calan os cantos. Non, non valen as excusas, hoxe abrazamos a quen nos pariu con dolor e converteu o pranto dunha nova creatura en gozo para o futuro. E cando digo parir non so de xeito fisico, senón que moitas son as nais que teñen dores de parto dando a vida a quen estivo encamiñando a súa á morte.

Mamá, porque non dicilo, hoxe podemos dicir mamá. A ti, a cada unha de vós felicidades. Hoxe que soarán os teléfonos, compartiranse vídeos, rapasaranse fotografías, falarase de lembranzas e faranse novos os bicos. Mamá, a que xa están cansadiña, con ese desexo de ver pasar este tempo duro no que se ramatan os teus días, aínda que non entendes moito, pero que che lembra tempos difícles do pasado que non quixeches por veces lembrar nin compartir. Mamá, que os teus ollos cansos viron pasar pola túa mesa tardes de confidencias, que arromaches contra o teu peito noites de pesares. Mamá, que deitada na cama non pechabas ollo, que madrugaches e fixeches horas longas de labor. Mamá, si, que deches vida e a fixeches túa ata a fin, que cada fillo e filla é neno e nena aínda que xa sexan avós.

Mamá, que estás no mellor da vida, que xa ves como todo se vai arranxando, que segues a por paixón e amor e todo o que fas, que pos unha dose de perdón nas equivocacións e pasos malogrados dos fillos. Mamá, que ves con preocupación como van medrando os pequenos sen darte conta, que xa non son tan nenos, que queres telos agochados baixo o teu mantelo. Mamá, que a vida te fai pensar e non sabes ben como será, que isto da pandemia te revoluciona o corazón e te desvela ver para o futuro. 

Mamá, que acabas de parir, dar a luz, alumear este mundo cos choros dunha nova criatura. Que a primeira mirada converteuse en bálsamo reconfortante, que o seu corazón late acompasado co agarimo do teu colo. Mamá, que choras e ris ao mesmo tempo, que miras ao ceo e pensas que o imposible se fai realidade, que xa nada pode ser igual.

Mamá, que o estás a punto de ser. O teu pequerrecho non está confinado, nin preso, está nos teus coidados. Xa es nai, xa o estás sendo, xa o estás gozando, vivindo, e todo desde a espectativa. E pensas, qué magoa nacer nun mundo como o que estamos a ter. Pois si. Porque cada un de nós é unha verba, unha mensaxe de esperanza, de vida, de amor. E o teu fillo, a túa filla, a de todas as nais, son esperanza cumprida, esperanza para que o mundo comprenda a fraxilidade do noso ser, e sen ti, sen o cariño e coidados dunha nai, non hai futuro. 

Mamá, hoxe a miña lembranza vai por ti.

Grazas pola vida, grazas polo amor, grazas pola fe, grazas por axudarnos a cada un a ser nós mesmos e descubrirnos a paixón de chegar á fin.

Grazas á nosa Nai María, a que pariu a Vida e Salvación, que nos trouxeches a esperanza. A tí, María, encomendamos a todas as nais.

Hoxe quero facervos unha proposta:

Neste día quero por os nomes das nais enriba do altar da Eucaristía, ao carón da nosa naiciña. 

Por favor 

ENVÍAME O NOME DA TÚA NAI PARA REZAR POR ELA.

A TÚA NAI, PARA DARLLE GRAZAS AO SEÑOR POR ELA E FELICITALA NESTE DÍA DE MAIO, NESTE DOMINGO PASCUAL, NESTE MES DE MARÍA

A TÚA NAI QUE FALECEU, PARA PRESENTALA A DEUS FONDE DE VIDA.

ENVÍAME O NEOME DAS QUE VAN SER NAIS E AS QUE O SON NA SÚA XUVENTUDE

FAINO A TRAVÉS DO FACEBOOK

https://www.facebook.com/santuarioda.franqueira

OU TAMÉN POLO WAPP

609472591

hoxe queremos por diante da nosa Naiciña os nomes de todas as nais

unha aperta

Xabier Alonso