Me convence, me vence, me ilumina, me llena.
Vencido por una palabra, por un gesto, por haber sido tocado por quien ama y muestra las llagas de este amor. Heridas que sanan los golpes de mi incredulidad. Dureza de corazón vencida por la dulzura de tu mirada. Ahora, extiendo mis manos, toco y al tacto siento el gozo de haber sido marcado por las huellas de la ofrenda.
Señor mío y Dios mío. Susurro, pronuncio, sin sentirme avergonzado, sino por haber sido vencido. Dios mío, ya es posesivo, eres mío, eres vida mía, eres Tú en mí y yo en Tí.
Dios mío, ya no eres ajeno, eres dueño de mi vida, dueño de mi ser, de mi corazón, mi pensamiento.
Creo, toco, veo, gozo.
Y sigo viendo tus llagas sanadoras y santificadoras en la mirada, en el tacto y en latir del corazón de tu Iglesia que te presenta ante el hombre herido e incrédulo. Ven hermano, hermana, oye, toca, siente.
Xabier Alonso
03-07-2019
3 de xullo: festa de Santo Tomé apóstolo
Evanxeo: Xn 20, 24-29
Tomé, un dos doce, o chamado Xémeo, non estaba con eles cando chegou Xesús. Dicíanlle entón os outros discípulos:
--Vimos o Señor.
Pero el contestoulles:
--Como non vexa nas súas mans os buracos dos cravos e non meta nelas o meu dedo; como non meta a miña man no seu costado, non crerei.
Oito días despois estaban outra vez dentro os discípulos e Tomé con eles. Chegou Xesús, estando pechadas as portas, e, poñéndose no medio, dixo:
--Paz convosco
Despois díxolle a Tomé:
--Trae aquí o teu dedo e mira as miñas mans; trae a túa man e métea no meu costado. Non sexas incrédulo, senón home de fe.
Tomé respondeulle:
--Meu Señor e meu Deus!
Xesús díxolle:
--Tes fe porque me viches? Benia as persoas que creron sen me veren!
No hay comentarios:
Publicar un comentario